معاد

وقتی انسان دچار مرگ می شود، تعلق روح از بدن نیز تمام می شود.بدن کشش آنرا ندارد و در روز قیامت این روح در شبه بدن مطابق با نیاز عالم آخرت ظهور پیدا می کند و معاد جسمانی حاصل می گردد. همانند معاد برزخی که روح در بدن مثالی قرار می گیرد. 

    اگر به خوشه های گندم نگاه کنیم ، می یا بیم که هر دانه گندم خواص گندم اولیه که منجر به بوته گندم شده است دارد . به نظر می رسد که در معاد جسمانی ، در عالم قیامت، اگر چه روح مشترک در تمام عوالم از، عالم رحم، عالم طبیعت، عالم برزخ و عالم قیامت  است. ولی بدن های متمایز با توجه به شرایط آن عالم دارد. لذا روح در هر عالم دارای عذاب و ثواب می باشد.ولی بدن در عالم های  گوناگون متمایز است.اینکه گفته می شود ، روح در بدن ، حتی در قبر به بدن بر میگردد، صحیح نمی باشد.

     انسان در خواب صحنه های را مشاهده می کند ، که حتی پیش گویی یا غیب گویی می کند.روح انسان در خواب ، در بدن مثالی حرکت می کند. اگر چه بدن در حالت سکون می باشد.به نظر می رسد ، بدن قیامتی و بدن دنیوی همانند دانه گندم تولید شده  و دانه کاشته شده است. اگر چه هر دو گندم  و در رابطه و تشابهاتی با یکدیگر دارند .اما متمایز و به هر دو گندم گفته می شود.ثابت شده است که در عالم تمام اشیاء در حال تغییر و نهایتا نابودی است. اگر به آزمایشگاه خون در دو زمان متفاوت مراجعه کنیم ، نتیجه متمایز حاصل می شود و بدن انسان در طول عمر تغییر شکل می دهد . 

    اینکه گفته می شود فلانی 50 سال عمر کرده است ، در حقیقت 50 سال عمر خود را تمام کرده است.نقل است که  فردی از یک  قبرستان  عبور کرد ، دید عمرافراد بسیار کم نوشته شده بود. در پا سخ شنید ، این اعداد عمر مفید فرد است. انسان از لحظه ای که بدنیا می آید ، شروع به گذراندن عمر می کند .همانند قطعه یخی که در آفتاب قرار می گیرد  و به تدریج آب می شود.