عشق خدا

ای که ندارم کسی              غصه و غم ها بسی 

کشت مرا عشق تو              داد مرا کی  رسی

ای که در این روزگار             نیست صفا و قرار 

فکر عقوبت کنی             گریه کنی زار زار

ای که دهی منزلت            ای که کنی  مغفرت

علم عطا کن مرا                 بلکه برم معرفت

ای که مرا یار نیست            همدم و دلدار نیست

دیدن معشوق هم                        با دل بیمار نیست 

ای   که خبر ها ز توست             چشم و نظر ها به تو ست

لحظه ای بر ما نما                     چونکه اثر ها ز توست 

ای  که روم کوی تو             بهر دل و روی تو

عاشق و دیوانه را             کی بشود سوی تو

ای که شدم مست یار                   عاشقم و بی قرار 

یک نظری کن مرا                  کی بکنم جان نثار